Hala, anyare?!

Hala, naka tatlong entries lang ako ngayong 2018? Huhuhu.. medyo nalungkot ako ng very light na hindi pala ako nakapagblog masyado this year.  Feeling ko naman di masyado nabawasan, pero bonggang wala pala akong tinuloy sa mga nilista kong blog.  Oh well, since last day naman na  ng 2018, ihabol ko na lang ang annual blog post kong movies for the year... kasama ang pangakong... magpopost ulit. Sana. Soon. 

In fairness, walang pavideoke party ang mga kapitbahay namin this year.  Puro ulan lang ang naririnig ko.  Ang saya... so peaceful... malamig... at sabi nga ng trend list ng Twitter.. it's a lomi weather ('yun na pala ang tawag dyan).  Sana lang walang baha at sakunang kasama ang rainy new year weather.

Anyway, yes.. movies of 2018.  Umpisahan natin sa pinakabongga.

Pinakabongga kasi twice ko sya pinanood.  Isa sa Pilipinas... at inulit namin para lang maexperience ang Tempur Cinema.

Yes, pumunta kami sa Seoul para manood ng sine. Haha.  In fairness, ang mahal (haha!).  Pero kasi, ibang level naman nga talaga ang Tempur bed, with VIP lounge. May cinnamon cookies.. and pa-ice cream.

Try nyo din yan.  Google nyo Tempur Cinema. 

Next, yung mga movies na surprise.  Surprise kasi di ko man lang napanood yung trailer or any promo.  Tapos ang ganda.  

...tsaka ito, favorite ko din....

Tapos syempre every year, merong pinakapanget-na-movie-na-napananood-ko-this-year.  And the winner is.... tentenenen...

pero in fairness, naaliw ako. Kasi nakakatawa. The Meg.  Yeesssss. Sa sobrang panget, parang gumanda na.

Anyway, ililista ko na lang ulit yung iba kasi... wala lang.  Gusto ko na kasi tapusin yung binabasa kong book! Bigyan natin ng chance ang ibang hobbies ko. Habang may chance pa, kasi.. adulting happens. So ito na...

6. All of Me

7. 12 Strong

8. The Greatest Showman

9. Black Panther

10. Tomb Raider

11. Den of Thieves

12. The Titan

13. Ready Player One

14. Rampage

15. Avengers Infinity War

16. Love, Simon

17. Deadpool 2

18. Jurassic World: Fallen Kingdon

19. Ocean's 8

20. Ant Man and the Wasp

21. Skyscraper

22. Mission Impossible

23. Crazy Rich Asians

24. A Simple Favor

25. Venom

26. A Star is Born

27. Crimes of Grindewald

28. Ralph Wrecks the Internet

29. Aquaman

HAPPY NEW YEAR!

More blessings this coming 2019 guys.  Ittry ko na sipagan ulit magblog... ng mga random flight of ideas.  Ay actually, may kwento na akong naisip.. pero next year na! Oh well... ayun na.  See yah! Muah muah!   

Asyang's New Hobby

Yellow!

So... di ko lang talaga naipriority ang pagsusulat lately.  Wala kasi akong maisip ishare... actually meron pala.  Ang dami ko lang excuses.  Ako pa ba? Pero to be fair, pinagbigyan ko naman kasi ang iba kong hobbies.  Tulad ng manood ng manood ng kung anu-anong bagay sa youtube.  Alam nyo naman, pag sinimulan mo kasi yan, ang hirap na.. pindot na lang ng pindot  kung anong irecommmend nya sa akin.

Pero joke lang, hindi naman ako puro youtube, kasi obvious naman sa picture na hindi yun ang topic (at hindi lang yun ang ginagawa ko in life).  Kasi, isa talaga ito sa mga favorite ko gawin lately.  Nakakarelax kasi sya gawin.  Kahit papaano, nababawasan ang stress ko about adulting.  Pahinga.  Para after, ready na ulit yung utak ko for adult chores and pag iisip ng kung anong gagawin ko sa mga pasyente ko.

Ako lang ba, o talagang may therapeutic/relaxing effect ang pagbabalot ng mga libro? Sobrang nakakaadik magbalot ng libro.  Actually, may buong process 'yan na (masama na yata ito) nakakaadik para sa akin.

Una sa lahat (step 1), ang saya kasi sa bookstore.  Parang tinatawag ako talaga everytime alam kong may malapit na bookstore sa akin.  Hindi nyo naiintindihan..  Ang tagal kong isinangtabi ang pag aadik ko sa books... dahil lang ang dami dami medical books na kinailangan kong aralin.  Hanggang ngayon naman, nagbabasa pa din ako, plus journals.  Syempre, review review at update update din.  Pero, at least now, mas may time na ako (at nabawasan na ng bongga ang guilt ko pag nagbubukas ako ng librong hindi medical).  Ang sa daming taon na lumipas, kailangan ko magcatch up.  Pali-pali! (Sinong nakaintindi? Heartu)

Ang tanging nagpipigil sa akin para hindi ko bilhin sila all at once (I'm drifting on a lonely sea, wishing you'd come back to meeeee.. #Whitney), ay para may excuse ako bumalik every weekend.  Tsaka, pera na din. Fine.  'Wag tayo masyado magastos.  Hindi pa ako mayaman.

So 'pag nabili mo na ang books, as an addict, (step 2) dahan dahan mo syang ilalabas sa plastic. Kung di sya nakabalot, edi skip to the part ng paghaplos sa cover at pag amoy ng pages (step 3).  Aaminin ko, na minsan ayoko sila balutin, dahil ang ganda ng texture ng cover.  Kaso, dahil bitbit ko sila kung saan-saan, malaki ang chance ng gasgas at folds... na hindi acceptable.  So, for me, balot is the way to go.  Kaya crucial ang balot.  Hindi pwedeng basta-basta ang cover.  

Nakita ko pa ang mga old books ko, na may old-school plastic cover.  Yung nabibili sa bookstore, na 'di nawawala sa back-to-school necessities, na masmataas pa sa akin (dati 'yon, kasi bata pa ako noon).  

Pero ang chaka diba.  Bukod sa after a while ay nasisira sya (napunit na yung mga gilid gilid), at nag accumulate din ng alikabok inside.  Tapos nagkaron naman ng mga nakadikit na pambalot.  Ano bang tawag dyan?

Kaso, nagkakabubbles sya.  Syempre pag bagong lagay nakadikt sya.  Pero after some time, lahat sila nagkakaron ng ganyan.  Parang every bukas ko ng book, padami sila ng padami.  At pag hindi masyado mahaba ang nilagay mong allowance sa loob, natatanggal din sya.  Kaya finally, ang ginagamit ko ay yung pang glass.  Na nabibili sa hardware store.  S'ya ang the best for me sa ngayon.  So ang step 4 ay finally magbalot!  

Naisip ko gumawa ng video ng buong process ng pagbabalot ko..
kaya lang, masyadong weird na yata 'yon.

Tada! O diba, no bubbles, no lukot, di sya napupunit, at 'di chaka.  Natry ko na din tanggalin sya, just in case in the future, for some reason, gusto mo alisin ang cover.. naalis naman din sya (but I guess depende sa quality ng cover).  Kaya lang, kailangan mo lang pumili ng pattern na medyo tolerable as a book cover.  Unless okay lang syo ang mga overwhelmingly floral or kung ano-anong animals as a book cover.

So ayan, ang very satisfying finished product of my hobby.  Actually, hindi sa akin lahat ng books sa itaas.  'Yung nasa left ang akin.  Although, most of the books sa right, either may copy din ako, or nasa list ko ng bibilhin ko din.  In short, nagbabalot ako ng books ng ibang tao, for free.  Bilhin nyo lang yung prescribed pambalot ko syempre.  At tsaka kayo na bahala sa shipping fee.

P.S.

Dahil ang mga bookmarks ko ay mga boarding pass, at nagkandalukot na sila, at may mga sobrang pangcover, at actually dahil gusto ko pa magbalot...

tada!

Love lots,
Asyang

1 Corinthians 10;21
You cannot drink the cup of the Lord and the cup of demons too;
you cannot have a part in both the Lord's table and the table of demons.

Asyang on Valentine's Day

Yes, late na... February 16 na kasi... now... (so kung kelan ko ito ma-ipublish... hehe anong petsa na?).  Sabi ko kasi nung February 14, ibblog ko 'to. Kaso super pagod na ako pag uwi.  'Di ko sure kung accumulated pagod (kasi di ako nagpahinga nung weekend) or sign of aging... or both.  Or may factor din na nakakadrain ng energy ang heat wave sa labas... summer heat na.  (Why?? February pa lang...) But anyway, I have a hearts day kwento!

So last year (well 2017, pero mga late last year.. fine, November to be exact) ko inumpisahan ang efforts ko para sa hindi-ko-pinangarap na skill of driving.  Kung kilala nyo ako, delaying tactics to the max.  Initially naman, legit ang reason ko na nagka near-death experience naman ako nung nabangga kami ng 10-wheeler truck.  Pero nung nakaget over na ako dun... oh well.  Ikkwento na lang ang valentine's day kwento ko.

So, kumuha na ako ng driver's license.  Basta si-net ko ng wednesday, para di naman ako mawalan ng source income, dahil yan ang day na wala akong clinic sa umaga.  In short, gusto ko lang sabihin na hindi ko sinadyang pumunta dun ng February 14, 2018.  Anyway, so naexperience ko naman ang waiting game nung kumuha ako ng student's permit, I came prepared.  Inexpect ko na ang matagal na paghihintay... at pagtunganga.  Actually, may bitbit na din akong libro (novel, not textbook).  At excuse me, nag aral din ako ha, kahit sabi nilang madali.  Ilang beses ko tinake ang reviewer online.  Ang issue ko lang talaga, sa dami ng exam na tinake ko sa buong buhay ko, hindi ako sanay sa Tagalog exam.  Hindi sa nag iinarte ako, pero may weird feeling na nag eexam ako ng Tagalog.  Pwede ka naman magrequest ng English exam, pero kasi, magpapaspecial pa ba ako.. Anyway...

So andun na nga, after ng maraming minutes of paghihintay after ng picture taking... tinawag na ako para pumasok sa "lecture room" daw, also known as "review room" which in reality ay waiting room na may nakapaskil na mga road signs and all para ireview mo daw.  In fairness to A1 driving school, pinatitigan din naman sa akin yan nung orientation day ko.  Tapos may video lang about instructions sa exam, na sinascan daw sya at bawal mag bura at isa lang dapat ang answer mo.  Ganyang stuff, at konting samplex.  So medyo matagal ulit na hintayan dito... okay lang naman sa akin.. sabi ko nga, inexpect ko ito.  Ang hindi ko inexpect ay ito....

Si Kuya Officer sa entrance, yung nagtatawag ng mga papaupuin sa "review room", pumunta sa harap at akala ko naman tuloy nga, maglelecture.  Tapos sabi nya, 'wag daw kami mainip.  Kasi baka bumagsak daw kami kung papasok sa kami sa exam room na mainit ang ulo dahil nainip kami sa labas.  So sabi ko, ah di naman pala lecture, baka pep talk lang.  But no...

Kuya LTO Officer: Sige, bibigyan ko kayo ng tips.  Katulad nito. Anong ibig sabihin nito? *sabay turo sa one way na sign*

Examinees: One-way *yun lang ba?!* (haha)

Kuya LTO Officer: Okay.  Pwede ba mag-park dyan?

Examinees: *iba-iba na sagot* 

Tapos may sumigaw with confidence: Hindi! *syempre naisip ko na mali sya, kasi... testmanship*

Kuya LTO Officer: *medyo galit voice* bakit, ano bang sabi ng sign? one way.  Ito ang no parking *sabay turo sa no parking sign* 'Yan, inip na inip kayo dito, di nyo alam pagpasok nyo dun, mahirap yang exam.  Babagsak kayo.

I therefore conclude, hindi ito pep talk.

Ang dami nya pang sinabi, lahat nagtatapos sa hindi kayo papasa sa exam.  Hanggang si ate na katabi ko, nakayuko na.

Kuya LTO Officer: Akala nyo kasi madali lang.  11 years na ako dito sa trabaho, alam ko na itsura nung mga bumabagsak.  Ganyan na ganyan, yung mga itsura nyong inip na inip na.  Binasa nyo ba ito? *sabay turo sa printed policy about sa mga magrere-take ng exam* Maghihintay kayo ng 1 month and 1 day para mag apply ulit at mag take ng exam.  40 items lang ang exam, kailangan nyo ng 75%.  Iba iba kayo ng exam ng mga katabi nyo kasi 660 questions yan, na nirarandomize.  Hindi kayo pwede magkopyahan.  Mahirap yan.  Pustahan tayo, marami sa inyo babagsak dyan.  Ako nga, magkakamali pa dyan eh.  Kahit may mga kakilala kayo dito, hindi nila kayo matutulungan.  Mag isa ka lang dyan sa loob!

Ay naku talaga, ang tagal nya dun sa harap. Naglelecture kung paano kami ay babagsak dahil mukha kaming inip na inip.  So finally, umupo na sya ulit sa likod.  Hindi ko alam kung nagkataon lang, or ako talaga ang pinaparinggan nya.  Kasi lumingon ako sa likod.  'Di ko alam kung bakit, syempre nakatunganga lang ako dun eh.  For some reason lumingon ako tapos nakita nya ako.  Tapos sabi nya, "Hay nako, inip na inip pa din."  Tapos tumatawa sya. 

Kuya LTO Officer:  *kausap ang isang Kuya na naka Gear One Driving School uniform* Inip na inip sila.  Hayaan mo, matatandaan nila ito, Valentine's Day, bagsak sila sa exam.

Kuya, ano bang pinagdaanan mo today at ang bitter mo? Una sa lahat, yung answer sheet, ordinary papel, wala nung mga mark para sa automated na checking.  Fifty pesos kaya binabayad namin sa med school para sa extra na answer sheet na pang automated.  At nung inabot sa akin ang answer sheet ko, may malaking handwritten in red ink na 38.  (nagkamali ako ng shade sa isa eh) pero may isang tanong na di ko talaga alam.  Pangalawa, pumasa ako.  'Wag kang ano dyan ha.  Imbes na naghintay ako patiently, pinainit mo lang ulo ko eh.  Pero after naman, nakakatawa na lang sya.  At nagkaron pa tuloy ako ng blog.  But anyway, bakit nga ba ang nega?!  Masama bang mainip? E wala namang nagrereklamo sa amin, lahat naman kami silently naiinip lang.  Baka sya yung inip na inip na kaya nya naisipan na manindak ng mga mag eexam.  Oh well.  Natapos na yun.  Nakakatawa na lang sya now. Pumasa na ako. Bow.

Warning: Medyo kadiri.

So bale, ito pala ang magiging first entry ko the year.  Hmmmm.. napaisip tuloy ako kung itutuloy ko pa.

I guess oo, may fair warning naman.

Intro na lang muna siguro.  So how's life?

Ito.  The beginning of adulting.  Parang lahat ng nangamusta sa akin kinwentuhan ko lang kung gaano kagastos and adulting time for doctors.  Lahat na lang may babayaran... application sa hospital, Philhealth accreditation, BIR registration, insurance, clinic.... oh well.  But patience is a virtue, at after ilang mga panahon.   na wala akong ginagawa (kung di magbayad ng kung ano-ano at tumunganga sa clinic), medyo may patients naman na, kahit papaano, kahit lagnat at ubo.. at konting hema.  Lahat naman ganyan ang sinabi, tyaga lang sa umpisa. So para sa mga magsisimula ng practice, the struggle is real, at di ka nag-iisa (Unless umaapaw ang pera mo at okay lang syo magbayad ng maraming bagay.  Good for you. Ikaw na. Haha.)  But from my experience, 'wag mag-alala, God will provide.  (Always!) Special thanks na din kay Chad (congratulations ulit, by the way), sa help at sa pag tour sa akin sa Cavite (na parang hindi ako taga dito, kasi ang daming lugar ng di ko na alam, at first time ko madaanan).

So back to kadiri.

Nung isang araw, after ko magrounds sa GentriMed (by the way, may Hematologist na sila... #ShamelessPlug), dumaan ako sa grocery.  Kasi may short grocery list ako galing sa nanay ko.. so...

           Gardenia Wheat Bread - check

           Nescafe Instant Coffee - check

           Colgate - check

So ang kulang ko na lang ay cheese.  Actually, wala naman sya sa list, naisip ko lang kasi lately nag aadik ako sa Arla Cream Cheese sa toasted bread for my breakfast. So nakarating ako sa mga cheese, at nakita ko na sya.  Kinuha ko, pero for some reason, naisipan ko pang maglakad sa kabilang dulo para tumingin ng iba.  Wrong move.

Kasi kadiri talaga.  May malaking daga na nagtatago sa likod ng mga Ques-O at Eden!  As in lumundag sya para magtago sa likod ng pinakamalaking size ng cheese.  Yung katawan nya, kasing haba nung mga pinakamalaking box ng Eden at Ques-O na cheese.  Hindi yung normal size ha.  Hanggang sa mahabang black na buntot na lang ang visible for ilang seconds, tapos nawala na sya sa ilalim ng mga cheese.  

Unfortunately, ako lang ang nakikita nung moment na 'yun  Wala man lang akong karamay sa shock.  Anyway, dahil may social concern ako, tinawag ko si Kuya na taga ayos ng mga shelf.  

          Asyang: Kuya, may malaki pong daga sa likod ng boxes ng cheese.
         Kuya Employee: Ay naku, hindi ko na po mahahabol yun.  *sabay layas*

Hmmm... parang normal lang kay kuya ang idea na may malaking daga sa grocery nila.  After kong kilabutan ng bongga, ganun na lang yun.  Kadiri talaga.

Mga ganyan siguro sya.  Sorry, kailangan ko ng karamay.  Para mafeel nyo din ang nafeel ko.  Anyway, di ko sana papangalanan ang grocery, pero apparently, kahit saan na branch may mga daga sila.  Kasi kinwento ko sa mga tao, tapos sabi nila, may mga daga naman daw talaga dun.. Bakit?!?!

Dear Walter Mart, 

Pakiexplain kung bakit kailangan ko ma-trauma habang naggrocery? Bakit po ang laki ng daga nyo? At bakit kebs si kuya employee na may dagang nagtatago sa likod ng cheese?

Thank you.

-Asyang